Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. Прощальный всплеск протестов. Вспоминаем, когда и почему беларусы последний (пока что) раз вышли на улицы
  2. МИД Беларуси обещал выйти со срочным заявлением. Ничего нового в нем не прозвучало
  3. Трамп подписал указы о выходе из ВОЗ и Парижского соглашения и помиловал тех, кто штурмовал Капитолий
  4. «Это доктор от Бога». В Минске за «политику» судят известного врача-онколога
  5. Безвизовый режим между Беларусью и Вьетнамом вступает в силу 30 января. Но ездить туда безопасно не всем
  6. Депутатка заявила, что беларусы сильно недоплачивают за отопление. Как бы не так: возможно, мы сильно удивим чиновницу (а заодно и вас)
  7. Зеленский рассказал, на какие условия Путина никогда не пойдет Украина: «Пускай хоть все союзники мира объединятся»
  8. Муж пресс-секретаря Лукашенко нашел способ, как подзаработать на пропаганде. Деньги на это взяли из карманов налогоплательщиков
  9. «Потому что достоин». Еще одного экс-охранника Лукашенко назначили руководить крупным банком
  10. «Киберпартизаны» опубликовали уточненные данные смертности от коронавируса в Беларуси. Цифра пугает
  11. Эксперты: Россия демонстрирует, что неспособна адекватно отреагировать на операцию Украины в Курской области
  12. «Да или нет? — Да». Перед выборами идеологи пустили в ход жесткие манипуляции — вот как беларусов убеждают голосовать за Лукашенко


Незвычайны гістарычны артэфакт знайшлі беларускія архівісты. Мінула больш за 500 гадоў, а ён дагэтуль актуальны, піша CityDog.

«А мне насрат!» Беларускія архівісты знайшлі цікавы допіс

Як расказвае гісторык Дзяніс Лісейчыкаў, гэты допіс адшукалі супрацоўніцы Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі В. Бабкова, Н. Барсукова і І. Бобер у пачатку 2000-х гг. Яны распрацоўвалі актавыя кнігі Гарадзенскага земскага суда другой паловы XVI ст. На аркушы кнігі за 1571 год на пустым месцы пісар занатаваў: «Не потреба тут нічого пісат».

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

«Каб ніхто з ягоных наступнікаў не ўпісаў на гэтым месцы што-небудзь ад сябе, — тлумачыць Дзяніс Лісейчыкаў. — А нейкі пазнейшы чытач кнігі ў канцы 16-га ст. (ці нават пазней) вырашыў патроліць пісара і дапісаў ад сябе, імітуючы лексіку і манеру пісьма пісара 1571 г.: „Але мне што пісал — насрат“».

Оў, дык нават нашы продкі таксама не саромеліся ўжываць моцнае слоўца?

Анягож! Вось што, напрыклад, у тым жа гістарычным архіве знайшлі спецыялісты. Гэта фрагмент дакумента з Магілёўскай духоўнай кансісторыі: «Люся дура!»

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

А гэта — метрычная кніга царквы ў вёсцы Бортнікі Бабруйскага павета: «Лёля, я тебя люблю», — напісаў нейкі ананім.

Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі
Фота: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі

Заўважым, і адзін, і другі надпісы з’явіліся на дакументах духоўных устаноў, што надае ім (надпісам, вядома) своеасаблівую пікантнасць. І вельмі верагодна, што аўтары надпісаў цалкам маглі разумець, што гэтыя дакументы будуць важныя ў вывучэнні гісторыі краіны і ў складанні генеалагічных дрэў.

Хто гэта напісаў і навошта, запыталіся мы ў Дзяніса Лісейчыкава.

— Паводле почыркаў можна меркаваць, што гэта надпісы пачатку ХХ ст. Дзе канкрэтна і хто канкрэтна зрабіў іх, невядома. На метрычнай кнізе запіс маглі зрабіць і ў архіве Мінскай духоўнай кансісторыі, куды кнігі здаваліся.

Читайте также на CityDog:

«Хозяйка сказала, что я ругаюсь из-за каких-то центов». Минчане рассказали, как платят за квартиру с долларом по 2,9

«На этот дом тихо злятся продавцы». В Минске в качестве квартир продают бывшие гостиничные номера

Может, вы узнаете известный дом Минска по его двору? А попробуйте!